آنان که با «شادی مردُم» و «آزادی و تفاهُم»،
«مخالف‌اند»،«خالف‌اند»!
کسی که «آزادی انسان» و «آبادی جهان» را
«برنمی‌تابد»،ارزش آزادی را «درنمی‌یابد»!
او نه «طاقت شادی»،که «لیاقت آزادی» را ندارد.
هیچ «انسان» نباید هیچ «فرمان» را
بدون «اِقناع» از هیچ «مُطاع» بپذیرد.
هیچ «اقتداری» با هیچ «داری» به‌ثبات نمی‌رسد
و هیچ فرمانی جز با «نیروی استدلال عقلانی»
بر «بُرج و باروی سگال انسانی»نمی‌تواند اثر گذارد.
آزادی انسان،«هِبَتِ الهی» و «موهبتِ آگاهی» است
و هیچ قدرتی نمی‌تواند این حق را «قلب» یا از او «سلب» کند.
هر «شهد شیرین» که با «جهد پَژوین» به انسان بنوشانند،
در کامش نه «نوشابه‌ای نوشین»،که «شورابه‌ای زهرآگین» است.
زیرا او نه در «بینش ،راد» است و نه در «گزینش،آزاد»!
☘️🌺🍃🌸☘️🌺🍃🌸☘️🌺🍃🌸
خالف: احمق،ابله،نادان
مُطاع: فرمانده،اطاعت شده
هِبَت(هِبه):بخشیدن بدون عوض
موهبت: بخشش،دهش
پَژوین: پلید،چرکین،چرک آلود
