سازوکار حکمرانی مطلوب در سازمانهای مردم نهاد ایران

  کیخسرو یزدانی با درج یادداشتی در اقتصاددان نوشت :  موانع، پرسش های چالشی و پاسخ های عملیاتی پیشنهادی

پرسش ۱
چگونه می‌توان در شرایط فشار سیاسی و امنیتی به استقلال NGO‌ها دست یافت؟
پاسخ پیشنهادی
استقلال کامل ممکن نیست، اما استقلال نسبی قابل دستیابی است به شرط :
🔹اتکای مالی به حق عضویت، یاریگری و حمایت های مردمی
🔹ایجاد صندوق‌های خُرد مردمی
🔹همکاری با نهادهای غیرسیاسی مثل انجمن‌های علمی
🔹تقسیم ریسک بین چند سمن (ائتلاف سمن ها برای مطالبه‌گری)
🔹تمرکز بر داده و تحلیل به‌جای نقد سیاسی مستقیم
پرسش ۲
آیا می‌توان بدون شفافیت و مشارکت واقعی اعضا، انتظار اعتماد عمومی داشت؟
پاسخ پیشنهادی
🔹خیر. شفافیت پیش‌نیاز اعتماد است.
🔹اعتماد پیش‌نیاز مشارکت مردمی است.
🔹مشارکت مردمی پایه استقلال مالی است.
یعنی:
🔹بدون شفافیت اعتماد نیست
🔹بدون اعتماد مشارکت نیست
🔹بدون مشارکت استقلال مالی نیست
🔹بدون استقلال مالی کنشگری مستقل نیست.
پرسش ۳
چگونه می‌توان سمن‌های زرد (سمندها) را از سمن‌های واقعی تفکیک کرد؟
پاسخ پیشنهادی
با چهار معیار عملیاتی:
۱) منابع مالی ( بودجه دولتی) یا (حق عضویت، یاریگری و حمایت مردمی)
۲) میزان مشارکت داوطلبان واقعی در میدان عمل(اعضاء).
۳) سابقه نقد جدی و بدون لکنت قدرت
۴)سابقه نقد جدی و بدون لکنت از عملکرد خود.
۵) انتشار گزارش مالی عمومی
این معیارها تا حدودی امکان داوری کیفی را فراهم می‌کند.
پرسش ۴
چگونه چرخش قدرت در NGOها را عملی و پایدار کنیم؟
پاسخ پیشنهادی
🔹آیین‌نامه الزام‌آور مدت‌زمان محدود و معین مدیریت اجرایی
🔹آموزش نسل جوان با هدف جایگزینی
🔹ایجاد نهاد هیئت امنای مستقل برای نظارت
🔹شفافیت در انتخابات
🔹گزارش‌دهی عمومی عملکرد مدیران
پرسش ۵
چرا شبکه سمن‌ها در ایران نتوانسته کمپین ملی پایدار ایجاد کند؟
پاسخ پیشنهادی
چهار عامل:
۱) بی‌اعتمادی بین سمن‌ها
۲) رقابت بر سر منابع پروژه
۳) نبود داده آماری معتبر و نبود روایت مشترک
۴) ترس از ریسک سیاسی
پاسخ پیشنهادی
ایجاد اتاق فکر مشترک با نمایندگان واقعی و مستقل مناطق، بدون حضور دولت.
پرسش ۶
چگونه می‌توان سمن‌ها را از کارهای نمادین به سمت کنشگری مؤثر سوق داد ؟
پاسخ پیشنهادی
🔹تولید گزارش‌های تحلیلی مستقل از “وضع موجود” .
🔹ورود به فرآیندهای سیاست‌گذاری با هدف رسیدن به “وضع مطلوب” (نظر کارشناسی، نامه‌های رسمی، دادخواهی)
🔹آموزش لابی‌گری ، حمایتگری و دفاع سازمان یافته
🔹تمرکز بر مسائل ساختاری بعنوان مثال برای سمن های محیط زیستی(آب، خاک، جنگل، معدن، آلودگی صنعتی، پسماند و… )
پرسش ۷
سهم جامعه محلی در شکست یا موفقیت سمن‌ها چیست؟
پاسخ پیشنهادی
🔹بدون مشارکت جامعه محلی:
پروژه‌های مستقل پایدار نمی‌شوند
داده محلی ناقص می‌ماند
روایت‌سازی اثر بخش نمی شود
راهکار:
🔹کمیته‌های محلی از بطن جامعه محلی با اختیارات واقعی در هر برنامه محیط‌زیستی شرط لازم است.

مخاطب گرامی، ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر فوق در بخش ثبت دیدگاه، موجب امتنان است.

ع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

چهارده + 11 =

پربازدیدترین ها