هر «چوب کبریت» می تواند «محبوب عفریت» باشد.
کبریت گرچه«فرزند جنگل»است،ولی می تواند «آوند انگل» باشد.
هر «نهال» با «اِنهال» شاداب می شود،
ولی اگر «بَر ندهَد»،«تبر می خورَد».
گاه از یک «نهال»،هزاران «کبریت ایده‌آل» می سازند،
که هر کبریت می تواند با «تفتان سخت»،«هزاران درخت» را به آتش بکشد.
یک «پرندۀ بزرگ» یا «درندۀ سترگ» می تواند
ده ها «مور خُرد» یا «مار گُرد» را بخورد،
ولی پس از مرگ با «شرّ و شور» طعمۀ هزاران «مار و مور»می شود.
بنابراین در جهان هیچ «قدرتی اصالت» و هیچ «صولتی،صلابت»ندارد.
همۀ «قَدَرقُدرت ها» و «اَبَر صولت ها»را،
روزی از «تخت طاغوت» به «تختۀ تابوت»می کشند
و پس از «زوال زور» به «گودال گور»می کشانند!
☘️🌺🍃🌸☘️🌺🍃🌸☘️🌺🍃🌸☘️
آوند:ظرف،کوزه
اِنهال: آب دادن
تفتان: داغ،گرم
گُرد: دلیر،دلاور
صولت:قدرت،قهر،غلبه
صلابت:سختی،استواری
دانلود رایگان کتاب ها و دیگر آثار این قلم در کانال گزین گویه های مطهر
https://t.me/nedayemotahar
