به گزارش مجله اقتصاددان آقای دکتر حسن خسروی. مدرس دانشگاه و عضو شورای سردبیری با درج یادداشتی نوشت :مدیران در سازمانها به عنوان پدر معنوی و رهبر و خط دهنده امور ، می‌توانند در جهت مثبت یا منفی ، اثر گذار و فرهنگ ساز باشند. متاسفانه میل و رغبت بسیاری از مدیران ما به سمت و سوی رشد و پرورش و تکثیر ریاکاری و چاپلوسی و زیرآبزنی است زیرا آنان نگران تاج و تخت و میز و صندلی خود هستند و لذا تلاش می‌کنند درب اتاقشان به روی هر چه انتقاد و شکایت و… است بسته بوده و در عوض کسانی شرفیاب اتاق مدیریت شوند که دائم زیر آب این و آن را زده و جاسوسی کارکنان را کرده و زبان شیرینی در تملق و چاپلوسی و ریاکاری داشته باشند. در جایی که چنین فرهنگی حاکم باشد طبیعتا هرگونه انتقاد سازنده و طرحهای تحولی که نیاز به شجاعت و جسارت داشته باشند از بین رفته و افراد شایسته و صاحب صلاحیت به گوشه ای رانده شده و خسارات جبران ناپذیری به سازمان تحمیل می‌گردد. اینکه شما در سازمان بخاطر حفظ پست و مقام و موقعیت خودت و منفعت فردی، صرفا بله قربان گوی بالادستی ها باشی، چیزی جز ترویج ریاکاری و چاپلوسی و… در بر نداشته و سبب سقوط ارزش‌های اخلاقی و انسانی در سازمان می‌شود که خود نابود کننده سازمان، فرهنگ و اجتماع است.
حسن خسروی
مخاطب گرامی، ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر فوق در بخش ثبت دیدگاه، موجب امتنان است.
ع
