دکتر حسن خسروی. مدرس دانشگاه و متخصص امور برنامه و بودجه کشور و عضو شورای سردبیری با درج یادداشتی در اقتصاددان نوشت : جاده بروجرد به روستای ونایی شباهت بسیاری از حیث راه، کوه، درخت، رودخانه و… به جاده شمال دارد. البته مدتی است که روستای ونایی بروجرد تبدیل به شهر شده که متاسفانه فرقی با قبل نکرده بنابراین همان روستا خطابش می‌کنند. روستای جواهرده رامسر نیز مشترکاتی با روستای ونایی بروجرد دارد از جمله :
1- هر دو روستا با صد افسوس در بن بست قرار دارند.
2 – هر دو به شدت مستعد توسعه گردشگری و توریسم و جذب و جلب سرمایه گذاری هستند.
3 – هر دو از سوء مدیریت ها به‌شدت رنج می‌برند.
4 – هر دو فاقد یک مدیر متخصص دلسوز قدرتمند هستند.
5 – هر دو سرشار از مواهب و نعمتهای بیکران خداوندی هستند که قرار است توسط اشرف مخلوقات آباد شوند که نشده است.
6 – هر دو مردمانی ساده و بی آلایش و زحمتکش و تلاشگر دارند اما هیچ اثری از رونق و رفاه اقتصادی در آنها وجود ندارد.
ما بیش از 97 هزار روستا در کشورمان داریم که اسم اغلب آنها پسوند “” آباد “” دارد در حالی که خرابه ای بیش نیستند. چرا؟ چون شکل گیری اولیه آنها کاملا بر اساس سلیقه فردی و خانوادگی اولین نفراتی بوده که بدلایل مختلف در آنجا ساکن شده اند و در طول تاریخ حیات خود هیچ اثری از آمایش سرزمینی مبتنی بر واقعیات علمی کشورداری را بخود ندیده اند و امروز به عنوان مشکلی لاینحل تبدیل شده اند که نه توان خدمات دهی به آنها را داریم و نه توان برچیدن و جابجایی جغرافیایی آنان را. همه اینها هم مطالبه بهترین و بروزترین خدمات را دارند که علیرغم حق مسلم شان دولت‌ها در طول 40 سال گذشته نتوانسته اند که از پس آنها برآیند خصوصا آنکه روستاها هدف اول رأی آوری کاندیداها و نمایندگان مجلس هستند که البته بسیاری از افتخارات همین نمایندگان مجلس آن است که مثلا برای روستا زمین چمن مصنوعی آورده اند، آنتن دهی موبایل را تقویت کرده اند، راه روستا را آسفالت نموده اند، مدرسه با کمک خیرین احداث کرده اند، خانه بهداشت روستا را ارتقاء داده اند و خلاصه دهها قلم وصول مطالبات ریز و درشت که تمامی هم ندارد.
روی سخن نگارنده با استانداران، فرمانداران، بخشداران و دهیار های عزیز است. این مجموعه مدیریتی و این زنجیره کاری اگر قوی و متخصص و کارآمد و هماهنگ نباشند همین می‌شود که شاهد هستیم. بنابراین وزارت کشور باید با یک تدبیر و برنامه منسجم مبتنی بر عقلانیت و آینده پژوهی، نهایت سعی و تلاش خود را مبذول نماید تا ضمن آموزش و پرورش و تربیت مدیران با کیفیت برای جانشین پروری، این انسجام و یکپارچگی زنجیره مدیریتی در استان‌ها را با نگاهی نخبگانی به یک سرانجام مطلوب برساند تا شاهد کج رویها و عقب ماندگی ها نباشیم. استاندار ضعیف غیر متخصص صرفا بله قربان گو ، فرمانداران و بخشداران ضعیف و غیر متخصص و بله قربان گو و کوتوله را انتخاب می‌کنند و این می‌شود که مشاهده می‌کنید روستای جواهرده رامسر به همان دردهایی مبتلاست که روستای ونایی بروجرد؟!؟
و این بسیار غم انگیز است.
مخاطب گرامی، ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر فوق در بخش ثبت دیدگاه، موجب امتنان است.
ع
