راهکارهای عملی برای خروج از بحران ناترازی برق

دکتر مجید گودرزی  عضو شورای سردبیری با درج یادداشتی در اقتصاددان نوشت : بدون شک برق یکی از زیر بنایی ترین صنعت در هر کشوری است و تقریبا تمام صنایع وابستگی صد درصدی به صنعت برق دارند. محتمل ترین گزینه برای خرابکاری و نفوذ صنعت برق است. چون اثرات به مراتب بیشتری در اقتصاد کشور نسبت به صنایع دیگر دارد.

متاسفانه شبکه سازی گسترده برخی سیاسیون نه چندان خوشنام و درگیر در مفاسد بزرگ اقتصادی، در سالهای اخیر مشکلات زیادی را برای این صنعت بوجود آورده است . آنها از نگهبان دم در تا معاون وزیر مهره چینی کرده اند. حتی برخی از آنها با رقبای انتخاباتی خود در این وزارتخانه تسویه حساب کردند. باید این شبکه سازی ها که نتیجه آن برای همه اکنون معلوم است، متلاشی شوند.

باید تا ریال آخر بودجه های وزارت نیرو تخصیص داده شود. این وزارتخانه نیاز شدید به حجم عظیمی از سرمایه گذاری دارد و عدم تخصیص بودجه های مصوب ناترازی و شرایط تولید را بدتر می کند

باید به تولید کنندگان امکان ترانزیت برق به کشورهای همسایه و صادرات را داد . بخصوص در فصول غیر گرم سال.

قیمت گذاری نرخ برق زیر بهای تمام شده هر صنعتی را نابود می کند. باید صرفه اقتصادی به تولید برق برگردد.

درصورتیکه وزارت نیرو نتواند صورت وضعیت تولید کنندگان را حداکثر ظرف یک هفته پرداخت کند، باید به آنها خسارت تاخیر تادیه بپردازد و تولید کنندگانی که تولید نکنند به هر دلیلی، به وزارت نیرو خسارت بپردازند. تعهد به تولید باید دو طرفه و محکم باشد.

اگر قیمت برق شناور شد، اقساط وام‌های ارزی هم به قیمت روز دریافت شود. اما سرکوب قیمت برق و محاسبه دلاری اقساط وامها ، تولید کنندگان را ورشکسته می کند.

بساط نیروهای حجمی، شرکتی، قرارداد معین ، قرارداد مشخص و … باید کامل برچیده شود. ایجاد بحران معیشتی و شغلی برای کارکنان این وزارتخانه باید پایان یابد . باید حقوق کسانی که با مدارک کارشناسی ، کارشناسی ارشد و دکتری وارد این وزارتخانه شدند و به مدت دهها سال مدرک تحصیلی آنها را فوق دیپلم لحاظ کردند ، اعاده شود. کجای دنیا به مدرسان دانشگاه غیر از وزارت نیروی ایران ، شغل تایپیست می دهند!؟ این رویه زشت و غیر انسانی است و معیشت نیروها را نابود کرده است.

باید درآمدهای ارزی وزارت نیرو از این جیب به آن جیب نشود. وزارت نیرو بشدت به درآمدهای ارزی خود نیازمند است. بخصوص در شرایط تحریم.

باید جلوی کاهش ولتاژ و آب بستن به شبکه را گرفت. دراین شبکه میلیارد ها قطعه حساس وجود دارد که با کاهش ولتاژ و افزایش بار، آسیب می بینند. عمر قطعات بشدت کاهش می یابد. کاهش ولتاژ روش غلطی برای تامین برق است و خسارت‌های آن به شبکه و مصرف کنندگان بیش از مزایای آن است.

باید برای بخش خصوص تعمیرات پیشگیرانه pm اجباری تعریف کرد و اجازه نداد شبکه را برای خودشان خرج کنند. بلکه باید برای پایداری شبکه از خودشان برای شبکه خرج کنند.

باید در. قوانین مربوط به استفاده غیر مجاز و عدم پرداخت قبوض برق بازنگری شود هر ماه که بهای برق پرداخت نشود ۳ درصد از ارزش و قدرت خرید وجوه دریافتی توسط وزارت نیرو کاسته می شود. این در حالی است که برخی سازمانها و نهادها بهای برق خود را ماهها و سالها به تعویق می اندازند و وزارت نیرو گاهی بالای ۳۰ دوره از مشترکین طلبکار است و در صورت دریافت هم دیگر وجوه دریافتی ارزش چندانی ندارد.

همچنین بی توجهی قضات به قانون برق و حریم باعث خسارت‌های سنگینی به این وزارتخانه شده است. چگونه وزارت نیرو با وجود تورم شدید قیمت زمین قادر است زمینهای واقع در حریم ۹۸۵ هزار کیلومتر از خطوط خود را قادر است خریداری کند؟ این غیر ممکن است و ضربه مهلکی به این وزارتخانه است.

مخاطب گرامی، ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر فوق در بخش ثبت دیدگاه، موجب امتنان است.

 

ع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

19 − یک =

پربازدیدترین ها