ذباب در قرآن چیست و چه پیامی دارد؟!؟

دکتر حسن خسروی. مدرس دانشگاه و متخصص امور برنامه و بودجه کشور. و عضو شورای سردبیری با درج یادداشتی در اقتصاددان نوشت : کلمه ذباب به معنی مگس تنها دوبار در قرآن کریم جزء ۱۷ سوره حج آیه ۷۳ آمده است :

یَا أَیُّهَا النَّاسُ ضُرِبَ مَثَلٌ فَاسْتَمِعُوا لَهُ إِنَّ الَّذِینَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ لَنْ یَخْلُقُوا ذُبَابًا وَلَوِ اجْتَمَعُوا لَهُ وَإِنْ یَسْلُبْهُمُ الذُّبَابُ شَیْئًا لَا یَسْتَنْقِذُوهُ مِنْهُ ضَعُفَ الطَّالِبُ وَالْمَطْلُوبُ.
خداوند متعال برای بیان مقاصد و پیام‌ها و دستورات خود بعضا از مثال و مثل ( ضرب المثل ) استفاده می‌کند. زیرا بیان دیدگاه ها و نظرات و رهنمودها گاهی در قالب سرگذشت ها و داستان و ضرب المثل به درک و فهم بهتر و جذابیت و پذیرش بیشتر آن کمک می‌کند که این امر جزو اعجازهای معنوی و ادبی و کلامی قرآن است.
اما نکات جالب آیه :
خداوند متعال به ما گوشزد می‌کند که ای انسان؛ یک مطلب ظریف و دقیق و بیدار کننده ای را می‌خواهم در قالب ضرب المثل برایتان بیان کنم پس خوب گوش کنید و خوب دل بدهید ببینید چه میگویم.

اگر راهی غیر از راه حق و صراط مستقیم را بروید و اگر کسی غیر از مرا بخوانید و بپرستید؛ دچار خسران و زیان شده و زندگی را میبازید. همین قدر به شما انسانها بگویم که نه تنها هیچ کدام از انواع بت های ساخته دست بشر بلکه حتی اگر همه شما انسانها نیز جمع شوید نمی‌توانید یک مگس را خلق کنید. بالاتر از این و حتی ساده تر از این؛ اگر یک مگس چیزی از شما را بردارد و ببرد حتی نمی‌توانید او را تعقیب کنید و دستگیرش نموده و آن چیز خود را پس بگیرید؟!؟ آیا این نشانه ضعف نیست؟ آیا این ضرب المثل بیدار کننده نیست؟

در زبان شیرین فارسی یک ضرب المثلی داریم که میگه : مورچه چیه که کله پاچه اش چی باشه؟ مقصود این است که چیز کوچک و ضعیفی مثل مورچه و پشه و مگس دیگه چیه که خیلی ما به آن بپردازیم و در واقع اینجا کوچک بودن مگس و پشه ناظر بر کم اهمیت بودن و ناچیز شمردن آن در مقابل مخلوقات و پدیده ها و چیزهایی به مراتب مهم تر و بزرگتر و قوی تر است. آنچه که به انسان قدرت و عزت و بزرگی و اهمیت می‌دهد رهروی و اطاعت و بندگی خداست که انسان باید آنرا همواره توجه و عمل کند زیرا این اتصال به خداوند است که قدرت و شوکت و محبوبیت می‌آورد وگرنه در غیر اتصال به خدا و دوری از صراط مستقیم ما هیچیم؛ هیچ؛ مانند همان مورچه و پشه و مگسی کوچک و بی مقدار که در میان میلیاردها میلیارد کهکشان‌ها و مخلوق ریز و درشت اصلا و ابدا شاید دیده نشده و به حساب نمی‌آییم. صد البته پشه و مگس به عنوان مخلوقات خدا ؛ ارزشمند بوده و در این عالم برای خود حساب و کتاب و مأموریتی دارند که در جای خود محترم و مهم است. امروزه به مدد تکنولوژی و علم و دانش فزاینده بشر شاهد پیشرفت‌های شگرف در حوزه پزشکی و حتی ساخت انواع سازه های بسیار پیچیده و حساس فضایی هستیم اما همین بشر با این همه هنوز که هنوز است قدرت و توانایی و علم خلق یک پشه و مگس را ندارد چه رسد به جاندارانی نظیر نهنگ و فیل و….
اینجاست که باید در مقابل عظمت و جلال و جبروت و قدرت خداوند سر تعظیم فرود آورد.
به قول سعدی شیرازی شیرین سخن :
بنده همان به که ز تقصیر خویش عذر بدرگاه خدای آورد.
ورنه سزاوار خداوندی اش کس نتواند که بجای آورد.
بپذیریم که ما ذره و قطره ای بیش نیستیم. تکبر نکنیم. طغیان نکنیم. ظلم و ستم نکنیم. بنده مطیع خدا باشیم و راه راست را برویم.
الهی ! دستم بگیر یا ارحم الراحمین.
حسن خسروی.

مخاطب گرامی، ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر فوق در بخش ثبت دیدگاه، موجب امتنان است.

 

ع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

20 + شانزده =