برای «مردودی یک امّت» و «نابودی یک ملّت»،
نه نیازی به«لب‌دوزی» است و نه «مکتب‌سوزی».
نه احتیاجی به «ویرانی خانه‌ها»است و نه «پریشانی آشیانه‌ها».
بلکه تنها کافی است از هر «دخمه‌ای»،«پخمه‌ای»
و از هر «بیغوله‌ای»،«کوتوله‌ای» برآورند
و بر «اریکۀ قدرت» و «ملیکۀ صدارت» بنشانند.
پرندگانی که در «قفسی تاریک» و «محبسی باریک» به‌دنیا می‌آیند ،
«راز را بیعاری» و «پرواز را یک بیماری» می‌دانند.
شفیعی مطهر
