خوشا بحال ۳گروه که بعد مرگ هم بهره مند هستند

سید ابوالفضل میرقاسمی با درج یادداشتی در اقتصاددان نوشت : خوشا به سعادت سه گروه از مردم که حتی پس از مرگ هم می‌توانند از لطف و رحمت واسعه الهی بهره مند شوند!

با توجه به اینکه مرگ حق است و همه ما ، روزی این جهان فانی را وداع خواهیم کرد، این یادداشت را بعنوان تذکری برای خودم و دوستان و عزیزانم می نویسم.

ما اعتقاد داریم که دنیا ( جهان فانی و گذرا ) محل گذر است و عمر انسانها کوتاه .

یکی از اهداف خلقت و آمدن ما به این دنیا، رشد کمالات، استعدادها و قابلیت‌های وجودی هر انسان و ذخیره توشه برای آخرت ( جهان باقی و ابدی ) است.
به قول امام علی (ع):

الدنیا مزرعه الاخره
( دنیا محل کشت است و آخرت ، محل برداشت محصول ).

وقتی کسی از دنیا می رود، بعضی ها می گویند که حیف شد که از دنیا رفت و دستش کوتاه شد . زیرا دیگر نمی تواند برای آخرتش حسنه ای ، ثوابی و آذوقه ای فراهم کند!

خداوند تبارک و تعالی که  عاشق ما بندگانش می‌باشد چون بسیار مهربان و رئوف و حکیم است، سه استثناء (تبصره) برای این حکم الهی قرار داده است.
یعنی
فرصتی را فراهم نموده است که فردی که از دنیا رفته است، بتواند باز هم برای آخرتش کار کند و حسنه جمع آوری کند .

آن سه استثناء و تبصره عبارتند از:

الف- داشتن علم نافع :

کسی که از دنیا رفته است اگر صاحب علم نافع و مفیدی ( علمی که منفعتی را برای اعضای جامعه فراهم کند) باشد و آن علم مفید را به دیگران یاد داده باشد
( زکات علم ، نشر آن است )
تا زمانی که شاگردانش و دیگران از آن علم مفید، منتفع میشوند، ثواب آن علم نافع به آن عالم درگذشته ( رحلت نموده ) می رسد و بهره مند میشود (یعنی خوش به حال دانشمندان که حالا حالاها، دستشان از دنیا کوتاه نمیشود و از طریق شاگردانشان و اشاعه علم خویش ، پس از مرگ هم بهره مند میشوند).

ب- وقف و صدقه جاریه :

کسی که از دنیا رفته است اگر در زمان حیاتش (و یا وصیت کند که پس از مرگش) کار عام المنفعه ای انجام دهند نظیر مشارکت در ساخت مدرسه ، کتابخانه ، بیمارستان ، درمانگاه ، آسایشگاه ، پرورشگاه برای ایتام ، جاده و راه دسترسی، پل ، آب انبار ، حمام عمومی ، مسجد و … تا زمانی که مردم از آن امکانات استفاده و بهره برداری می کنند، ثوابش به آن فرد نیکوکار و واقف ( وقف کننده) می رسد و بهره مند میشود (یعنی تا وقتی که آن بنا در حال ارایه خدمت می باشد، دستش کوتاه نشده است).

ج- داشتن اولاد صالح :

کسی که از دنیا رفته است چنانچه دارای اولاد ( فرزند و نوادگان ) صالح و نیکوکاری باشد، هر کار نیک و خیری که اولاد و نوادگانش انجام دهند، آن فرد متوفی هم در ثواب آن عمل خیر شریک میشود (یعنی دستش کوتاه نشده است).

از آنجایی که مومن زیرک است و فرصتها را خوب شناسایی می کند تا حداکثر بهره برداری را از عمر و منابع محدود خویش نماید، امیدوارم تا دیر نشده، توفیق داشته باشیم که ذخیره ای برای آخرت خویش جمع آوری کنیم.

به قول شیخ اجل سعدی :

برگ عیشی به گور خویش فرست
کس نفرستد ز پس ، پیش فرست

به قول آقای هادی غنچه :

نردبان، در پیش پاهای شماست تا کجا رفتی، همان جای شماست

هر چه کشتی ، می کنی آن را درو
گندم از گندم بروید ، جو ز جو

از رابعه (خانم عارف معروف) پرسیدند که چکار می کنی؟

فرمود: مال دنیا را می خورم و برای آخرت کار می کنم!

التماس دعا

مخاطب گرامی، ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر فوق در بخش ثبت دیدگاه، موجب امتنان است.

 

ع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پانزده + شانزده =

پربازدیدترین ها