دکتر عباس سلیمیان عضو شورای سردبیری با درج یادداشتی در اقتصاددان نوشت : در برآورد اینکه در جنگ دوازده روزه از نقطه نظر نظامی کدام طرف پیروز میدان است نظرات متفاوت وجود دارد. ولی یک پیروزی قطعی برای ایران عزیز اتفاق افتاد که متاسفانه کمتر مورد توجه، ارزیابی و بهره برداری قرار گرفته است. و آن اینکه اسرائیل سال های دور است که ملت عرب را با تجاوزات مکرر و سبعانه به فلسطین خون به جگر کرده بود و تحقیر را در ذهن آنان کاشته بود هر چند که دول عربی فارغ از مردم پیدا و پنهان نرد رفاقت و تعامل با اسرائیل بازی می کردند.
این اولین بار بود که اسرائیل طعم ویرانی های غزه و خانه های فلسطینی و لبنانی را در تن خود چشید و آب خنکی شد بر قلب های مجروح ملت عرب و مسلمان در تمام ممالک عربی. این آب خنک را ایران تقدیم اعراب کرد و آنان را به حالت رضایت و محبت کشانده است. این رضایت و محبت اعراب به ایران و ظرفیت همبستگی که بین مسلمانان سنی و شیعه فراهم شده است بیش از هر پیروزی نظامی ارزش دارد. زیرا این ظرفیت در صورت مداومت و تقویت در آینده ای نه چندان دور امریکا و اسرائیل را از منطقه طرد خواهد کرد مگر رابطه بین امریکا و دو ملت ایران و عرب رابطه ای عادلانه و بر پایه احترام به ارزش های منطقه ای، ملی و مذهبی شکل گرفته باشد.
لذا برای ایران پیروز جنگ دوازده روزه بس است، جنگ دومی اگر خدای ناکرده پیش بیاید قطعا شروع جنگ برای اسرائیل و امریکا مستقر بر لبه تکنولوژی مبتنی بر تجارب برگرفته از این جنگ خواهد بود و ایران محروم از سلاح های متعارف تکنولوژیک احتمالا خسارتی بسیار بیشتراز قبل خواهد دید.
پس رویه صلح را باید در پیش گرفت و تلاش ها را روی یکپارچگی جهان اسلام متمرکز کرد و غربال شیعه گری سنتی را آویزان و غربال اسلام و رابطه بین مسلمین را در دست گرفت و انهدام اسرائیل را به این جامعه یکپارچه سپرد که اگر همه متحد و همه رابطه با اسرائیل را تحریم کنند اسرائیل در تنهایی خود بین جغرافیای ملل اسلامی خفه خواهد شد.
و اما اگر رویه صلح انتخاب شد بر غنی سازی اصرار نکنید کنسرسیوم ایران عربستان و امارات و قطربرای غنی سازی کفایت به هدف دارد، با اسرائیل هم صلح نکنید به رسمیت هم نشناسید ولی متکی بر یک قرارداد حقوقی بین المللی ترک مخاصمه کنید، در مقابل در مذاکرات صلح اصرار به توسعه ایران منطقه ای متشکل از کشورهای اکو و خلیج فارس که مسلمان هستند نموده و رهبری مسلمین را بین خود و کشور عربستان به مشارکت بگذارید. اگر سرمایه و تکنولوژی امریکایی از یک سو و سرمایه کشورهای عربی نفتی از سوی دیگر توام با انرژی نفتی در اختیار مسلمین مبنای یک اتحاد اسلامی و رفع مناقشه با امریکا قرار گیرد مطمئن باشید که دلچسب امریکا است زیرا که در این میان آنکه خواهد سوخت چین و در مرحله بعد روسیه است که دشمنان اصلی و بزرگ امریکا هستند. چین بدون انرژی نفتی و معادن کشورهای اسلامی برای امریکا مار بی دندان و بدون زهر خواهد بود و در مقابل اقتصاد منطقه ای کشورهای یکپارچه اسلامی سر به آسمان خواهد سائید. آیا عقل شما بزرگواران حاکمیت و سیاست می تواند در این مسیر گام بردارد یا در تداوم سیاست کهن و رنگ و رو رفته مرگ بر امریکا و انهدام روز شمار اسرائیل سرمایه های ملی ایرانیان را از منابع انسانی و زیرساخت های سرمایه ای و تسلیحاتی و علمی را در تقابل با امریکا و اسرائیل به خطر انداخته و به باد خواهید داد./ پایان
مخاطب گرامی، ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر فوق در بخش ثبت دیدگاه، موجب امتنان است.
ع
