توهم اکثریت زائی یا اقلیت زائی در جامعه

صفی اله ملکی دکترای جامعه شناسی و عضو شورای سردبیری با درج یادداشتی در اقتصاددان نوشت : در جامعه شناسی یک پدیده ای بنام قوم مداری وجود دارد که بطور طبیعی
همه افراد نسبت به قوم خود تعصب داشته و آنرا بهتر و بالاتر از سایر اقوام می دانند انسان ها نسبت به فرهنگ خود و نسبت به دین خود، مردم خود، محله خود،حتی خانواده خود و…نگاه مثبت داشته و برای ارزیابی سایر اقوام میزان تطابق آن قوم را با قوم خود قیاس می کنند این یک امر عادی، طبیعی و متداول در همه افراد جامعه می باشد ترک ، کرد، بلوچ ، مازنی و… معیار خوب و بد بودن سایر فرهنگ و اقوام را با اقوام خود می سنجند این تفکر و نگرش اگر در حد متعادل باشد مطلوب و ستودنی و لازم است اما اگر افراطی و متعصبانه باشد زمینه اختلافات، نزاع ها و خشونت ها رافراهم خواهد ساخت
تفکر و توهم اکثریت زایی
————–
اکثریت با این نگاه که خواهی نشوی رسوا همرنگ جماعت شو همواره بدنبال همگرایی و همسوئی با دیگران در جامعه می‌باشند.
خلاف جریان حرکت کردن را مساوی با انحطاط وقهقرایی تصور می‌کنند البته در بیشتر مواقع در جوامع امروز جهانی اسم آنرا دموکراسی می پندارند چون اکثریت
آرائ را در جامعه دارند نگاه حاکمیتی جامعه یکسان سازی فرهنگ و نظم اجتماعی می باشد این تفکر اگر چه در جامعه مطلوب و پسندیده است ولیکن حرمت و مطالبه گری اقلیت نادیده گرفته می شود و ظلم مضافی برای اقلیت‌هاست گوش شنوایی برای مطالبه گری اقلیت های سیاسی فرهنگی دینی وجود ندارد و توهم اکثریت این است تصمیم گیرنده و تصمیم ساز هستیم اقلیت تابع ماست و آنان را کوچک می شمارند
و خودبرتربینی نسبت سایرین دارند این توهم هم زمینه نادیده گرفتن حق و حقوق اقلیتها در جامعه و در نهایت خاموش کردن صدای بحق آنان است همچنین زمینه ساز دیکتاتوری، استبداد و خودرایی در جامعه می شود لذا مبنا در جامعه باید (ان اکرمکم عندالله اتقاکم) باشد توهم اینکه مابهتریم چون اکثریت هستیم مانع از رشد وخلاقیت و همزیستی مسالمت آمیز و صلح و ثبات در جامعه خواهد شد اگرچه با این حربه می توان امنیت و نظم صوری را در جامعه برقرار ساخت
توهم اقلیت زائی
————–
این نگرش که ما اقلیتها موهبت الهی روی زمین و همیشه و همه جا بحق و شایسته هستیم و هرگز از اعتقادات سیاسی و… دست نخواهیم کشید هم یک تفکر توتالیتری (Totalitarianism ) تمامیت خواهی بود و بسیار آسیب زا و خطرناک و زمینه ساز رفتار متحجرانه و متعصبانه و مانع از رشد و توسعه اقتصادی و اعتلای فرهنگ پویا در جامعه خواهد شد لذا هر دو تفکر اکثریت واقلیت اگر همراه با افراطی باشد قطعا خطرناک ومانع تحقق عدالت و صلح و آرامش در جامعه خواهد شد چه باید گرفت
——–
هر دو گروه در جامعه قابل احترام و نظریات و مطالبه گری آنان ستودنی و نیاز به بازنگری و بازبينی ساختارهای موجود جامعه دارد در نگاه کارکردگرای همه باید به تناسب جنسیت، شغل ، اعتقادات و… ایفای نقش در سازندگی جامعه داشته باشند تا زمینه های رشد و بالندگی در جامعه فراهم شود طرد یكدیگر، همبستگی اجتماعی ، صمیمیت و همدلی را در جامعه از بین خواهد برد.
صفی اله ملکی
دکترای جامعه شناسی

مخاطب گرامی، ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر فوق در بخش ثبت دیدگاه، موجب امتنان است.

 

ع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

12 + شانزده =