دکتر مهدیه ضیائیان عضو شورای سردبیری با درج یادداشتی در اقتصاددان نوشت : عموما وقتی شرایط بحرانی و سخت میشه، احتمال اینکه ما تصمیم‌های اشتباه و احمقانه بگیریم بیشتر میشه علاوه بر اینکه در این شرایط به همه چیز بی اعتماد میشیم و توهم توطئه سراغمون میاد و سعی میکنیم اطرافیانمون رو از افراد متعهد انتخاب کنیم نه متخصص!
به طور کلی هر وقت دیدید کسی بجای متخصصین داره اطرافش رو از افراد متعهد پر میکنه دو علت مهم داره:
۱.عدم قدرت تشخیص
۲.ترس از دست دادن جایگاه (مدیران ضعیف میترسند از افراد خبره استفاده کنند چون ضعفهاشون به چشم میاد و اون فرد متخصص رو یک تهدید میبینند که روزی جایگاهشون رو بگیره)
یکی از اصلی‌ترین علت‌های مشکلات ۵۰ سال اخیر ایران، یعنی از سال ۵۲ تا همین الان، تقدم تعهد بر تخصص بوده!
و نکته جالب اینجاست که هرچقدر جلوتر میریم و شرایط بحرانی‌تر میشه ما بجای استفاده از متخصصین، از متعهدین بیشتری استفاده میکنیم و خود این یه چرخه باطل ایجاد میکنه که مشکلات رو تشدید میکنه!
در دهه ۴۰ مدیریت اقتصادی کشور به دست متخصصین بود، امثال عالیخانی و نیازمند و ابتهاج سر کار بودند و توانستند رشد اقتصادی سالانه بالای ده درصد و تورم دو درصدی رو در کشور ثبت کنند و کلی کارخونه درست کنن و شغل ایجاد کنند.
اما در دهه ۵۰ مدیریت را شاه از متخصصین گرفت و به دست متعهدین داد هم شرایط اقتصادی را بد کرد و هم باعث شد حکومت را از دست بدهد. اما این اشتباه مجددا توسط انقلابیون تکرار شد. اوایل انقلاب هر متخصصی را کنار زدند و متعهدین را بر سر کار آوردند و نتیجه شد آوارگی متخصصین و در نقطه مقابل ورشکستگی ایرانخودرو و سایپا و کفش ملی و…
و الان که تحریم‌ها کمر اقتصاد را شکسته و در بحرانی ترین شرایط کشور از لحاظ اقتصادی، اجتماعی، سیاسی وحتی محیط زیستی هستیم، قحط‌الرجال شده، محض رضای خدا یک وزیر یک نماینده یا یک مسئول متخصص و کاربلد پیدا نمی‌شود. متخصصین را خانه نشین کردند و از ایران فراری دادند و متعهدین بجایشان نشستند!
اینکه امروز جامعه به این فلاکت رسیده نتیجه همین تقدم تعهد بر تخصص هست که گفتیم دو علت مهم داره:
۱.عدم قدرت تشخیص
۲.ترس از دست دادن جایگاه
مخاطب گرامی، ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر فوق در بخش ثبت دیدگاه، موجب امتنان است.
ع
