مردم «آشوب را می شناسند» و از «سرکوب می هراسند»،
ولی «ترس ژرف» این «درس شگرف» را می آموزد،
که ترس چون از «شدّت» و «حدّت» بگذرد،
به «عصیان» و «طغیان» می انجامد.
در این صورت «مظلوم بی گناه» و «محروم بی پناه»،
از «جان می گذرد» و «جهان را می گذارد»
و با همۀ «توش و توان» و «جیوش جوان»،
در برابر «قدرت قاهره» و «شوکت باهره» می ایستد.
بنابراین باید «بیان نیکو را ستود» و «زبان گفتگو را گشود».
باید «دهن خالف را دید» و «سخن مخالف را شنید»
و با «مردم توده» به «تفاهُم ستوده» رسید.
☘️🌺🍃🌸☘️🌺🍃🌸☘️🌺🍃🌸☘️
ژرف: عمیق،دور و دراز
شگرف: نیکو و خوش آیند،عجیب،بی نظیر در خوبی و زیبایی
حدّت: تیزی ،برّندگی ،خشم ،غضب
جیوش: ج جیش،سپاهیان،لشکریان،ارتش
باهر (باهره): روشن ،درخشان،آشکار،فائق
خالف: نادان،احمق،بی خبر،غافل
توده: عامّه و انبوده مردم
دانلود رایگان کتاب ها و دیگر آثار این قلم در کانال گزین گویه های مطهر
https://t.me/nedayemotahar
