حمیدرضا مرادی عضو شورای سردبیری با درج یادداشتی در اقتصاددان نوشت : در حالی‌که بسیاری از شهرهای دنیا با افتخار از آثار تاریخی خود به‌عنوان بخشی از هویت فرهنگی و تمدنی‌شان محافظت می‌کنند اگر تاریخ ندارند از کوچکترین آثار تمدنی تاریخ سازی می کنند اما دراستان هرمزگان و شهر بندرعباس شاهد نابودی تدریجی بناهای تاریخی‌ای هستیم که روزگاری نماد شکوه، فرهنگ و تاریخ این شهر ساحلی بودند. متأسفانه بی‌توجهی و بی‌مسئولیتی متولیان امر میراث فرهنگی گردشگری و صنایع دستی موجب شده بسیاری از این آثار در سکوت و فراموشی فرو روند و زیر آوار زمان و بی‌تدبیری مدفون شوند.
بندرعباس، با پیشینه‌ای غنی از تاریخ دریانوردی، تجارت و معماری بومی، نیازمند حفاظت ویژه از آثار تاریخی خود است. با این حال، نبود برنامه‌ریزی اصولی، کمبود بودجه و مهم‌تر از آن، نبود اراده جدی برای حفظ این میراث، موجب تخریب تدریجی بناهایی شده است که هر یک می‌توانستند جاذبه‌ای فرهنگی و گردشگری برای شهر باشند.
تصاویر و مشاهدات از برخی بناهای تاریخی شهر به‌خوبی نشان می‌دهند که چگونه دیوارهای فروریخته، مصالح پوسیده و بی‌توجهی کامل به مرمت، روح زندگی را از این مکان‌ها گرفته است. این بی‌تفاوتی نه تنها به معنای از بین رفتن آجر و سنگ نیست، بلکه به معنای از دست دادن بخشی از حافظه تاریخی و هویت مردمان بندرعباس است.
سؤال اینجاست: تا چه زمانی قرار است میراث گذشتگان قربانی بی‌برنامگی و بی‌توجهی شود؟
اگر امروز برای حفظ این آثار اقدام نکنیم، فردا چیزی جز نامی محو از تاریخ برای آیندگان باقی نخواهد ماند در این شهر هر جا خرابه ای یافتید آرام قدم بردارید شاید دارید روی تاريخ راه می روید و مسئول خبر ندارد این یک اثر فرهنگی تاریخی تمدنی میراث ماندگار اجدادی تان است
پایان یادداشت .
مخاطب گرامی، ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر فوق در بخش ثبت دیدگاه، موجب امتنان است.
ع
