دکتر حسن خسروی عضو شورای سردبیری با درج یادداشتی در اقتصاددان نوشت : نظام حکمرانی کشور ما جمهوری اسلامی است و به نظر می‌رسد که قبل و بعد از انقلاب اسلامی ایران چنین سیستمی در دنیا کم نظیر یا بی‌نظیر بوده و هست.
نظام دموکراسی یعنی دولتی که قدرت او از مردم است. نظام توتالیتاریسم یعنی دولتی که تمام جنبه های زندگی مردم را تحت کنترل دارد.
نظام دیکتاتوری؛ حکومت بدون نظر و رضایت مردم است که بوی استبداد می‌دهد و نوعا یک نفر حرف و نظر اول و آخر را می‌زند. در نظام پلورالیزم کثرت گرایی حاکم است و نوعا حکومتی است با شیوه زندگی و عقاید متعدد اجتماعی. نظام سوسیالیسم نیز یعنی حکومتی که همگان سهمی برابر در سود همگانی داشته باشند. کمونیسم هم نظامی است که در آن دولت همه کاره است و همه چیز در کنترل دولت است و طبقات اجتماعی وجود ندارد حتی خانه ها هم اندازه هستند و اقتصاد دستوری است (با استفاده و تلخیص از سایت‌های اینترنتی).
الان ما نظامی داریم تحت عنوان جمهوری اسلامی. یعنی هم باید صلاح و مصلحت مردم را در نظر بگیریم و هم قوانین و مقررات اسلام را و این درایت و تدبیر ویژه ای را می‌طلبد. اگر بخواهیم طرف جمهوری را بگیریم یعنی احتمالأ به کسی باید رأی بدهیم که فکر و ذکرش رفع خواسته ها و نیازهای مردم است و اگر بخواهیم طرف اسلامی قضیه را بگیریم یعنی به کسی رأی دهیم که : ان اکرمکم عندالله اتقیکم. کسی که از همه با تقواتر و خدا ترس تر است.و پیدا کردن فردی که هر دو ویژگی را دارا باشد سخت است و حساس. در اندیشه اسلامی همه مسئول هستند و هر کسی هر کاری در جهت عمران و آبادانی شهر و کشور خود می‌تواند انجام دهد نباید بی تفاوت باشد. در مکتب اسلام بی تفاوتی خلاف فریضه امر به معروف و نهی از منکر است. در تفکر و آموزه های اسلامی توصیه اکید به مشورت و شورا و تعقل و تفکر شده و اسلام بسیار جهل ستیز بوده و مشوق و حامی خردورزی و دانایی و اندیشیدن است. با این اوصاف هر کس که متخصص است باید پا پیش بگذارد برای انتخابات چرا که انتخاب اصلح یعنی انتخاب بین خوب و خوبتر و خوبترین. حال؛ خوبترین یا اصلح کیست؟!؟
انتخاب اصلح یعنی احترام به شایسته سالاری و شایسته سالاری یعنی پرهیز از تعصب بیجا و هیجان کاذب. انتخاب اصلح یعنی تخصص آمیخته با عقلانیت یعنی کسی که جهانی می‌اندیشد نه منطقه ای. مثل ماهاتیر محمد نخست وزیر موفق مالزی؛ مثل شیخ محمد حاکم دبی. رأی به کسی دهیم که وجهه و چهره جهان شمول ( جهان مقبول) داشته باشد. رأی به کسی که مقتدر محترم مقبول باشد و شخصیت کاریزماتیک او موجب جذب حداکثری و دفع حداقلی گردد. رأی به کسی که بتواند با هم افزایی نیروها و پتانسیل‌ها برای کشور ارزش افزوده ایجاد نماید.کسی که الفبای اقتصاد و مدیریت را بداند؛ کسی که آستانه تحمل بالایی داشته و شرح صدر داشته باشد؛ کسی که هوش هیجانی خود را بدرستی و با دقت مدیریت کرده و اتاق فکری از نخبگان را کنار خود داشته باشد. کسی که قواعد بازی را در صحنه های بین المللی بخوبی رعایت کرده و کیش و مات نشود. امروزه برای تسلط و برتری باید چهار ابزار یا چهار نقطه قوت داشته باشیم: پول؛ زبان؛ علم؛ ارتباطات. واحد پول دنیا دلار است و این قدرت می‌آورد. زبان رایج دنیا انگلیسی است و این قدرت می‌آورد. علم و دانش هم که نوعا در اختیار غرب و جهان اول است و این قدرت می‌آورد. ارتباطات نیز شامل رادیو و تلویزیون و فضای مجازی و امپراطوری رسانه ای و… نیز در دستان غربی‌ها و جهان اول است و این قدرت می‌آورد. به کسی رأی دهیم که این چهار حوزه را در کشور قدرتمند نماید. همه اینها بطور نسبی بخش کوچکی بود از آنچه که باید مورد توجه و عنایت قرار گیرد.
مخاطب گرامی، ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر فوق در بخش ثبت دیدگاه، موجب امتنان است.
ع
