اقتصاددان : نمودار پایین نشان می‌دهد طی سال ۱۴۰۱، سهم هر کدام از بخش‌های اقتصادی در تولید ناخالص داخلی و همچنین اشتغال چقدر بوده است.
همان‌طور که می‌بینید، در برخی بخش‌ها که سهم بزرگی از اقتصاد ایران و در نتیجه رشد اقتصادی را در اختیار دارند، مثل بخش نفت و معدن، خدمات املاک و تأمین آب و انرژی، اشتغال چندانی وجود ندارد. از سوی دیگر، برخی بخش‌های اشتغال‌زا مثل ساختمان، ارتباطات، آموزش و بهداشت با وجود سهم بالا از اشتغال کشور، بازیگران بزرگی در تولید ناخالص داخلی کشور نبوده‌اند.
این موضوع می‌تواند شاهدی باشد بر این که چطور رشد اقتصادی لزوماً اثر مستقیمی روی اشتغال و در نتیجه رفاه عموم مردم نمی‌گذارد.
هر چند که اثرات غیرمستقیم مختلفی وجود دارد؛ مثلاً رشد بخش نفتی، بعضاً منجر به سرکوب نرخ ارز و در نتیجه کاهش موقت تورم در برخی کالاها شده یا از طریق مخارج دولت ممکن است رفاهی نصیب آحاد اقتصادی کرده باشد.
اما در بلندمدت قاعدتاً اشتغال بیشتر و باکیفیت است که می‌تواند رفاه افراد را بهبود دهد.
توصیه شده از سوی اقای دکتر علی طالقانی نژاد
مخاطب گرامی، ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر فوق در بخش ثبت دیدگاه، موجب امتنان است.
ع
