مجید گودرزی عضو شورای سردبیری با درج یادداشتی در اقتصاددان نوشت : زمانی مظفر الدین شاه، پادشاه احمق قاجارها، چون نمی دانست نفت چیست، و لزومی نمی دید در. این خصوص کوچکترین تحقیقی کند، می گفت :« این ماده سیاه بدبو به چه دردی می‌خورد ؟ بدهید برود». این بدهید برود ها منشا بزرگترین تاراج ها و بدبختی ها در تاریخ ایران بوده است. افغانستان ، قفقاز ، بحرین ، نخجوان، آرارات ، بلوچستان و … را همین بدهید برود ها از ما گرفت و حالا هم عده ایی معتقدند صنعت هسته ایی و موشکی را هم باید بدهیم برود. غیر از هزینه ، چه فایده ایی برای کشور داشته است!؟ این شاید احمقانه ترین و خیانت بار ترین جمله باشد .
حالا هم در ادامه این تفکر غلط عده ای معتقدند نفت بزودی با انرژی های دیگر جایگزین خواهد شد و تا می خرند آن را سریعتر بفروشیم. شاید در آینده نتوانیم آن را بفروشیم !
اما حقیقت آنست که نفت و بسیاری از مشتقات آن هیچ جایگزینی ندارند . نفت آنقدر ارزشمند است که یکی از دانشمندان این حوزه می گفت :«اگر انسانها بجای نفت برای گرمایش، پول بسوزانند، عاقلانه تر است».
میلیونها سال زمان لازم است تا ذخایر نفتی مجددا بازسازی شوند. اما متاسفانه سران تمام دولتها تلاش می کنند نفت بیشتری بفروشند. آنهم نه برای سرمایه گذاری ، بلکه برای تامین هزینه های جاری . اگر دولتی موفق شود نفت را به هر قیمتی بفروشید هنر کرده است . این اوج بدبختی یک کشور در مدیریت سرمایه ها و منابع خودش است.
اتحاد ایران و عربستان در زمان محمدرضا شاه برای سلاح کردم نفت و محدود کردن عرضه آن ، به قتل ملک فیصل و ویرانی تاج و تخت شاهی ایران منجر شد . آنها معتقد بودند نفت باید در هر بشکه ۲۰۰ دلار باشد . حالا بجایی رسیده ایم که قرارداد ۲۵ ساله فروش گاز را در غالب کرسنت امضا می کنیم آنهم با قیمتهای باور نکردنی. خناسان از اینکه جلوی این قرارداد نگین و تاراج منابع ملی گرفته شده است، بشدت عصبانی هستند و دادگاههای اروپا برای این نفوذی ها و برای محکوم کردن مانع شنوندگان جریان تاراج منابع ملی کشورمان، مثل همیشه تاریخ ، سنگ تمام گذاشتند و بارها ایران را بخاطر بر هم زدن این قرارداد ننگین محکوم کردند تا کسی من بعد جرات نکند جلوی عرضه تقریبا مفت منابع را بگیرد . رسانه های داخلی و خارجی هم جو روانی بسیار سنگینی علیه مدافعان منابع ملی به راه انداختند.
اما قضیه چین درس عبرت ماست . چینی ها به ۸۵ درصد خاکهای کمیاب جهان مسلط هستند و ۹۵ درصد فرآوری آنها را هم خودشان انجام می دهند .
«عناصر کمیاب زمین» یا «عناصر خاکی کمیاب» یا «فلزهای خاکی کمیاب» مجموعه ۱۷ عنصر شیمیایی جدول تناوبی هستند. این دسته از عنصرها از پانزده عنصر لانتانیدها (lanthanides) و دو عنصر اسکاندیم (scandium) و ایتریم (yttrium) تشکیل می‌شوند. آمریکا بشدت به این منابع نیازمند است . آمریکایی ها در ابتدا سعی کردند نیازهای خود را از طریق تایوان تامین کنند و رفتند بدنبال حمایت از تایوان . اما چین در مقابل در مقابل این دخالت ها تا حد جنگ مقاومت کرد .
سپس آمریکایی ها جنگ تجاری و تعرفه آیی را پیش کشیدند . اما بازهم چینی ها محکم ایستادند . آنها حاضر نشدند منبع قدرت خود را و برتری تجاری خود را ارزان به آمریکایی ها بفروشند . شعبان بی مخ هم نداشتند. در نهایت آمریکایی ها مجبور به کرنش شدند چون تمام صنایع آنها در معرض خطر بودند.
نفت از عناصر خاکی چین مهمتر بود اما بعلت آنکه عرضه کنندگان آن بیشتر دولتها و حکومت های ناتوان عربی بودند ، ایران نتوانست از حقوق و قدرت خود استفاده کند. حتی برعکس برای جلوگیری از تاراج منابع مشترک خود مجبور به استخراج و عرضه بیشتر شد و این بدترین رقابت برای عرضه ارزشمند ترین ماده معدنی جهان بود . رسانه ها هم به عقب ماندن کشور در عرضه هر چه بیشتر نفت از میادین مشترک بارها تأکید و جو روانی سنگینی ایجاد می کردند . در حالی که می بایست این رقابت ویرانگر تمام می شد. و کشورهایی که منابع مشترک داشتند برای عرضه محدود تر و افزایش قیمتها تلاش می‌کردند ، نه خام فروشی و تاراج این منابع با قیمتهای ناچیز خام فروشی ، تاراج منابع و اسراف بیش از حد، گناهانی است که آیندگان بخاطر آنها هرگز ما را نخواهند بخشید. کسانی که ساخت پالایشگاه را «اشغال» می دانستند ، باید روزی محاکمه شوند. این کمترین فرآوری این محصول استراتژیک است که کشور را در مقابل تحریم بنزین هم محافظت می کرد. متاسفانه پتروشیمی هایی هم که در مسیر ارزش افزوده این ماده حیاتی قدم برمی دارند، منابع ارزی شأن را به داخل کشور منتقل نمی کنند. هیچ نیرویی هم قادر نیست آنها را وادار به انجام تعهدات شأن کند و بازار ارز را گروگان گرفته اند و هر از گاهی برای عرضه ارز شارژهای ویرانگری از جمله افزایش نرخ ارز را تکمیل می کنند.
خوراکی که در اختیار پتروشیمی ها قرار می گیرد بسیار ناچیز است. آنها از منابع اولیه و نیروی کار تقریبا رایگان استفاده می کنند. کارگر ۱۵۰ دلاری ، هزینه های زیست محیطی تقریبا صفر ، انرژی برق تقریبا مفت و … در دنیا نظیر ندارد . تولید ریالی و ریالی یارانه ایی و فروش دلاری یک رانت عظیم است که تنها عده آیی به آن دسترسی دارند .
مخاطب گرامی، ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر فوق در بخش ثبت دیدگاه، موجب امتنان است.
ع
