جعفر بخشی بی نیاز روزنامه نگار و عضو شورای سردبیری با درج یادداشتی در اقتصاددان نوشت : خانم ها و آقایان محترم ؛ آقای رییس : در این نشست عمومی که جهان در آن حضور دارد و تمام نگاه ها ؛ اندیشه ها و سیاست های مبتکرانه و خلاقانه به دنبال صلح و توسعه ی پایدار است ؛ هستند سیاست مداران ناجوانمردی که راه را اشتباه می روند ؛ غلط تصمیم می گیرند و از جنگ و آدم کشی حمایت می کنند. گرچه تعدادشان قلیل است اما لکه ای سیاهند بر سپیدیِ جهانِ روشن ما که مخالف آشتی و مهربانی اند و رفاه و زندگی سالم مردم را بر نمی تابند. کثرتِ آگاهانِ با خرد و اندیشمند در جهانِ سیاسیِ پیش رو که نماینده گان عظیم و بزرگ شان در این نشست حضور دارند ؛ نباید بگذارند این اتفاق نامیمون رخ دهد و مردمانِ جهان به جنگ و ناامنی تهدید شوند. نباید اجازه داد بمب های خطرناک از مغزهای پوچ ؛ در شهرها ویرانی بسازد و امنیتِ انسان ها را در کره ی خاکی تهدید کند. بر این مدارِ جنگ افروزی و قدرت طلبی و سهم خواهی هر کشوری که بخواهد قلدری کند و سایه ی تهدید را بر کشورهای ضعیف تر بگستراند ؛ از دایره ی حمایتِ انسانی باید دور شود و مسئولین و راهبران و سیاست مدارانش را در انزوای جهانی قرار دهد. جهانِ با جنگ و کشتار و ویرانی به گمانِ تمامِ شما حاضران ؛ بی گمان جای خوبی برای زندگی نیست و نسل های متعهد و سازنده و اندیشمندی را متولد نخواهد کرد.
هم اینک که در مقر سازمان ملل متحد و روبروی شما بزرگان و سیاست مداران نام آشنای جهان صحبت می کنم در خاورمیانه بسیاری از انسان های شریف در هجوم بی امانِ قلدری های برخی از راهبرانِ سیاسیِ کشورها بیرحمانه با شلیک پی در پیِ گلوله ها می میرند. بسیاری از مردم آواره شده اند و خانه ها و شهرهایشان را ترک کرده اند. کودکان فراوانی از سوء تغذیه یا مرده اند یا در نوبتِ انتظار مرگ اند. چشم بستن و سکوت کردن بر این جنایاتِ انسانی در ذاتِ اخلاقی مردمانِ خوب نیست و نمی شود چشم بر این رخدادهای تلخ و تاسف بار بست. برخی از راهبران در خاورمیانه زندگی را از مردم گرفته اند و جهانی سراسر اندوه و رنج برایشان رقم زده اند. مردم امنیت ندارند و آینده را در هاله ای از ابهام و تاریکی می بینند. مردمی که در سایه ی رهبریِ مستبدانه توسعه و پیشرفت را از مردم گرفته و جز تعدادی محدود از بستگان و خویشاوندانِ خود که به قدرت متصل اند ؛ مابقی مردم را در فقر و تنگدستی قرار داده است. مجمع عمومی سازمان ملل متحد باید که جهان را بر پایه ی خیر و صلح و امنیت قرار دهد و با مخالفانِ این اتفاق مقتدرانه رو در رو شود و آنان را نسبت به ادامه ی این جنگ افروزی ها و رفتارهای غیر انسانی محدود کرده و از آنها قدرت و اختیار را کاملا سلب نماید.
خانم ها و آقایان : من از کشوری می آیم که تمدن چند هزارساله اش بسیار غنی و پیچیده است. از دوران باستان تا به امروز. ایرانی با امپراتوری های بزرگ مانند هخامنشیان و ساسانیان. پادشاهانی عادل و معروف به رهبری کوروش بزرگ که به خاطر احترام به حقوق بشر و آزادی های مذهبی در تمام جهان شناخته شده است. هنر و معماری و شجاعت در ایرانِ زیبا چون چهار فصل اش مشهور و معروف است و نام آوران و نامدارانِ ارزشمندی در خاک پاک اش آرمیده اند. ملتی متمدن ؛ سازش گر ؛ مهربان ؛ و هنرمند که نگاهشان به دنیا بر پایه ی خیر و نیک نامی ست. از جنگ و جنگ افروزی بیزار است و با دشمنی و عداوت بیگانه. من از تمام شما بزرگان که در این نشست حضور دارید می خواهم که ایران ما را از نزدیک ببینید. با فرهنگ متمدن ما آشنا شوید. از هنرهای فاخر مردمان خلّاقِ ایران زمین بسیار بیاموزید و تاریخِ کهنِ ایران را در شهرهای ما ببینید. می پذیریم که در راهبریِ مردمانی چنین بزرگ و شریف ؛ ما هم راه را به اشتباه رفتیم و با تصمیم های غلط و نابجا زندگی را به کام مردم ایران تلخ کردیم. بر آنیم تا همراه با عقلانیت و دادگری و عدالت راه عوض کنیم و جهانِ مردمِ کشورمان را از ناامنی و فقر و تهدید برهانیم. همین جا متعهد می شویم تا در سال بعد که در این مجمع حضور داریم ؛ ایرانی دیگر با مردمانی بهتر را به شما معرفی کنیم. مردمانی که راهبرانی عاقل و دادگر دارند و در کنار هم با صلح و دوستی زندگی می کنند. مردمانی که در تعیین زندگی و سرنوشت خود بسیار تاثیر گذار بودند و صحنه ی جهانی را تغییر دادند.
مخاطب گرامی، ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر فوق در بخش ثبت دیدگاه، موجب امتنان است.
ع
