«مُردن روی پای خویش» و «جانسپردن برای کیش»،
بهتر از «زیستن روی زانو» و «گریستن برای آبرو»است.
«انگیزۀ زندگی»تنها با «آمیزۀ ارزندگی»است،
که «ارزش زیستن» و «فروزش نگریستن»دارد؛
وگرنه «مرگ پُرافتخار» نرمتر از «گلبرگ گلنار»،
ما را «مینوازد» و «سرمیافرازد»!
