اقتصاددان : امام حسین علیه‌السلام نه فقط برای گریه، بلکه برای احیای دین قیام کرد.
متاسفانه امروزه در برخی جاها، توازنی بین شور حسینی و شعور حسینی برقرار نیست، در این رابطه به چند مورد به اختصار اشاره می‌شود :
1-شور و شعور مکمل یکدیگرند، نه در تقابل
شور حسینی (احساسات، عزاداری، گریه، نوحه‌خوانی) بخشی از پیوند قلبی با امام حسین(ع) است، اما اگر بدون شعور (فهم، آگاهی، بینش، و هدف‌مندی) باشد، ممکن است به سطحی‌نگری، یا حتی تحریف منجر شود.
شعور زاييده فكر و انديشه است و مبتني بر آگاهي، شناخت و دانايي است ولي شور زاييده احساسات، علايق و هيجانات است. در فطرت آدمي هم شور است و هم شعور، هيچكدام نفي ديگري نيست هركدام مي تواند در جاي خويش موثر و مفيد باشد، شور به تنهايي و شعور بدون شور پذيرفتني نيست، زيرا شعور به تنهايي فكر،انديشه و يك ايده است،فكري كه به عمل تبديل نشود ارزش ندارد، شوري كه بر اساس شعور نباشد ممكن است به بي راهه رود.
2- ساز و دهل، یا هیاهو؟ فرق هست
استفاده از طبل و سنج اگر در محدوده‌ای متعارف باشد و صرفاً جهت هماهنگی دسته‌جات یا القای حس حماسی استفاده شود، می‌تواند مشروع تلقی شود، اما
اگر این ابزارها:
باعث آزار همسایگان شوند،
نظم عمومی را مختل کنند،
یا بیشتر نمایشی و پر سر و صدا ولی بدون محتوا باشند،
در این صورت از نگاه عقل و شرع، قابل نقد و حتی مردود هستند.
3-احترام به دیگران، بخشی از سیره حسینی است
امام حسین(ع) در عاشورا حتی در برابر دشمنان خود، آداب انسانی را رعایت کرد؛ پس چگونه می‌توان به نام آن حضرت، به مردم بی‌احترامی یا کم توجهی کرد؟
ایجاد مزاحمت صوتی برای بیماران، سالمندان، دانش‌آموزان، یا کسانی که اهل آن مراسم نیستند، با فلسفه عاشورا نمی‌خواند.
4-محتوای عزاداری مهم‌تر از شکل آن است
گاهی آن‌قدر به “شکل عزاداری” (سینه‌زنی، طبل، زنجیر، پرچم، آرایش دسته‌جات) اهمیت داده می‌شود که “پیام عاشورا” فراموش می‌شود؛ مانند:
امر به معروف و نهی از منکر
دفاع از حق
ایستادگی در برابر ظلم
آزادگی و کرامت انسانی
در نهایت شعور حسینی یعنی فهمیدن این پیام‌ها، و انتقال آن‌ها در رفتار فردی و اجتماعی.
5-علمای شیعه چه گفته‌اند؟
بسیاری از بزرگان شیعه تأکید دارند که عزاداری باید همراه با معنویت، نظم، احترام به حقوق دیگران، و هدف‌مندی باشد.
مثلاً آیت‌الله جوادی آملی فرمودند:
“باید شور حسینی را با شعور حسینی همراه کرد؛ گریه‌ای که انسان را به معرفت نرساند، ممکن است فقط صورت‌سازی باشد.”
درکل می‌توان اینطور نتیجه گرفت که :
1. شور لازم است، اما باید با شعور هدایت شود.
2. ابزار موسیقی در عزاداری باید محدود، هدفمند و مزاحم نبودن باشد.
3. انتقال پیام عاشورا در رفتار و گفتار مهم‌تر از شکل عزاداری است.
4. همدلی با مردم و رعایت حقوق‌شان، خود از مصادیق عزاداری واقعی است.
مخاطب گرامی، ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر فوق در بخش ثبت دیدگاه، موجب امتنان است.
ع
