مهندس خسرو سلجوقی عضو شورای سردبیری با درج یادداشتی در اقتصاددان نوشت : متأسفانه، تغییر اقلیم، الگوی بارشهای کشور را به هم زده است. بارانهایی که باید آرام و مرحلهبهمرحله نازل شوند، اکنون در مدت کوتاه اما با شدتی بسیار بالا میبارند و همین موضوع خطر سیلاب را در شهرها و روستاها افزایش میدهد.
در سالهای گذشته فصل بارندگی نظم مشخصتری داشت، اما امروز زمان و شدت بارشها قابلپیشبینی نیست. این بینظمی باعث میشود بخش زیادی از آب باران بهجای نفوذ در خاک و تغذیه سفرههای زیرزمینی، بهصورت سیلاب از دست برود.
به همین دلیل، مردم، سازمانهای دولتی و نهادهای مردمی باید هوشیار باشند:
آمادهسازی زیرساختها و پاکسازی مسیلها ضروری است.
مدیریت آبوخاک باید جدیتر دنبال شود.
آگاهی عمومی درباره خطر بارشهای شدید باید افزایش یابد.
امروز، آمادگی و همکاری جمعی مهمتر از هر زمان دیگر است. برای اینکه آب باران بیشتر در زمین بماند و تبدیل به رواناب نشود:
1- گورابهای سطحی بزنید: چالههای کمعمق ۲۰–۳۰ سانتیمتری در فاصلهی چند متر؛ مخصوصاً زیر درختها.
2- شیارهای هدایتکننده باز کنید: با بیل چند شیار سطحی بکشید تا آب به سمت خاک نفوذپذیر هدایت شود، نه به سمت جویهای پرسرعت.
3- روی خاک لایة نازک بقایای گیاهی پخش کنید: کاه، شاخهریز یا برگ. این کار سطح خاک را از «سفتشدن» در باران حفظ میکند و نفوذ را بالا میبرد.
4- لبههای کوتاه خاکی بسازید: در مسیر شیب، با بیل یک خط کوتاه خاکی ایجاد کنید تا آب لحظهای جمع شود و فرصت نفوذ پیدا کند.
5- دهانة گودالها و مسیرها را باز نگه دارید: چون در هنگام بارش باران سریع بسته میشوند؛ هر چند دقیقه یکبار چک کنید.
6- نیمدایرة آبگیر دور درختها درست کنید: آب را پشت تنة درخت نگه میدارد و نفوذ را چندبرابر میکند.
7- ورود آب پرسرعت را با سنگچین کوچک آرام کنید: آب وقتی کند شود، خودبهخود در خاک مینشیند.
نکتة مهم:
هدف در بارشهای شدید جمعکردن آب نیست؛ کمکردن سرعت آب است.
وقتی سرعت آب کم شود، خاک خودش آب را جذب میکند.
مخاطب گرامی، ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر فوق در بخش ثبت دیدگاه، موجب امتنان است.
ع
