در عصری که فناوری با سرعت در حال پیشرفت است، تلفن‌های هوشمند به بخش جدایی‌ناپذیری از زندگی روزمره ما تبدیل شده‌اند. استفاده بیش از حد در بین کودکان یکی از برجسته‌ترین چالش‌های پیش روی والدین است. اعتیاد به دیجیتال نه تنها به چشم‌ها آسیب می‌رساند، بلکه بر خواب، تمرکز، تعامل اجتماعی و رشد روانی نیز تأثیر می‌گذارد.
زمان‌های مشخصی را برای استفاده از تلفن تعیین کنید
– آکادمی اطفال آمریکا توصیه می‌کند که کودکان بین ۲ تا ۵ سال بیش از یک ساعت در روز را صرف تلفن‌های خود نکنند، همچنین کودکان بزرگتر باید زمان‌های معقولی را که متناسب با نیازهایشان است، رعایت کنند.
– زمان‌های محدودی را تعیین کنید، مانند هنگام غذا خوردن یا یک ساعت قبل از خواب، تا یک روال سالم را ترویج کرده و از اختلالات خواب جلوگیری کنید.
محیط‌های بدون موبایل ایجاد کنید
– مناطقی را در خانه، مانند اتاق غذاخوری یا اتاق خواب، عاری از دستگاه‌های الکترونیکی تعیین کنید، که به بهبود خواب و ارتباط خانوادگی کمک می‌کند.
– مطالعات نشان می‌دهد که وجود صفحه نمایش در اتاق کودکان یا هنگام غذا خوردن با افزایش زمان استفاده از ابزار‌های دیجیتال و اعتیاد مرتبط است.
مشارکت و الگوی خوب
– زمان استفاده فرزندتان از صفحه نمایش را به اشتراک بگذارید، بفهمید چه چیزی تماشا می‌کند و به طور مؤثر در مورد آن بحث کنید.
– کودکان از والدین خود تقلید می‌کنند، بنابراین والدین باید در طول فعالیت‌های روزانه، الگوی محدود کردن استفاده از صفحه نمایش باشند.
جایگزین‌های جذاب و واقع‌بینانه ارائه دهید
– فرزندتان را به بازی، مطالعه، ورزش و انجام کار‌های هنری یا حتی کمک در کار‌های خانه و آشپزی تشویق کنید.
– «روز‌های بدون تلفن» را برای پر کردن وقت با فعالیت‌های خانوادگی که پیوند و سرگرمی را تقویت می‌کنند، سازماندهی کنید.
از ابزار‌های هوشمند کنترل والدین استفاده کنید
– مانند Google Family Link، Kidslox یا Qustodio که به شما امکان می‌دهند زمان استفاده را تعیین و محتوا را نظارت کنید.
– تنظیم رمز عبور و تعیین محدودیت‌های انعطاف‌پذیر به محافظت از محیط‌های دیجیتال کودکان کمک می‌کند.
شفاف‌سازی و ارتباط آرام
– با فرزندتان در مورد مضرات استفاده بیش از حد از صفحه نمایش، مانند اختلالات خواب، تمرکز ضعیف، کاهش تعامل اجتماعی و مشکلات روانی صحبت کنید.
– آنها را آگاهانه و بدون تهدید یا عصبانیت درگیر کنید. درک مبتنی بر آگاهی منجر به تغییر طولانی مدت می‌شود.
صبر و تدریجی بودن، نه محرومیت ناگهان
– کاهش تدریجی زمان بهتر از محرومیت ناگهانی است که ممکن است منجر به مقاومت کودک شود.
– از یک سیستم پاداش هوشمند، مانند اعطای زمان اضافی برای فعالیت‌های واقعی برای تقویت تعهد استفاده کنید.
منبع: الیوم السابع
مخاطب گرامی، ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر فوق در بخش ثبت دیدگاه، موجب امتنان است.
ع
