دولت ترامپ با تهدید به اعمال تعرفه‌هایی که دسترسی کشورهای اروپایی به بازار ایالات متحده آمریکا را محدود می‌کند، برای صنعت تراشه این قاره دردسر ایجاد می‌کند.
سایت تحلیلی فارن افرز در طی مقاله‌ای با قلم «کریس میلر» نوشت: رهبران اروپایی جاه‌طلبی‌های بزرگی جهت کاهش وابستگی این قاره به فناوری‌های حساس از خارج از کشور دارند. اکنون آنها در حال بحث در مورد به‌روزرسانی قانون تراشه‌های اروپایی هستند که در سال ۲۰۲۳ نهایی شد و میلیاردها یورو برای یارانه ساخت تراشه در این قاره اختصاص داد. قرار بود این قانون سهم اروپا از تولید تراشه‌های جهانی را تا سال ۲۰۳۰ از ۱۰ درصد به ۲۰ درصد افزایش دهد، اما احتمالاً با اختلاف زیادی از این هدف عقب خواهد ماند.
به گزارش اقتصاددان به نقل از بازار ، یک زنجیره تأمین کاملاً اروپایی برای نیمه‌هادی‌ها خیالی است که از فرصت‌های واقعی منحرف می‌شود. بسیاری از قدرت‌های صنعت تراشه اروپا، مانند ASML، یک شرکت هلندی که تجهیزات نیمه‌هادی تولید می‌کند، و Merck، یک شرکت آلمانی که مواد شیمیایی برای ساخت تراشه تولید می‌کند، نیمه‌هادی تولید نمی‌کنند. این شرکت‌های پیشرو اغلب بسیار سودآور هستند و از تخصص صنعتی اروپا در ماشین‌آلات دقیق، مواد شیمیایی تخصصی و مواد پیشرفته بهره می‌برند. با این حال، سیاستمدارانی که بر تولید تراشه تمرکز دارند، آنها را نادیده می‌گیرند.
در عین حال، صنعت نیمه‌هادی با تغییرات سریع فناوری، محدودیت‌های تجاری و تغییرات ژئوپلیتیکی روبرو است که اروپا برای آن آماده نیست. عامل اصلی افزایش تقاضا برای تراشه‌ها، هوش مصنوعی است – حوزه‌ای که اروپا در آن نسبتاً ضعیف است. شرکت‌های اروپایی از بازار چین که قبلاً منبع اصلی رشد آنهاست، بیرون رانده می‌شوند و ایالات متحدهآمریکا، که قبلاً شریک نزدیکی بود، تهدید به اعمال تعرفه‌هایی می‌کند که فروش اروپا به بازار نیمه‌هادی ایالات متحده آمریکا را محدود می‌کند. صرفاً تعیین اهداف برای تولید تراشه داخلی، این چالش‌ها را حل نخواهد کرد.
شرکت‌های هوش مصنوعی اروپایی بازیگران کوچکی در صنعت جهانی هستند و مراکز داده کمتری در اروپا نسبت به سایر مناطق ساخته می‌شود
یک صنعت نیمه‌هادی خودکفا ممکن است از دسترس اروپا خارج باشد، اما یک صنعت پویاتر اینطور نیست. اروپا در مراحل خاصی از زنجیره تأمین نیمه‌هادی، برتری معناداری دارد و می‌تواند با متحدان – از جمله ایالات متحده – برای بخش‌هایی از زنجیره تأمین که فاقد آن است، همکاری کند. میلیاردها یورویی که صرف تجدید تسلیحات این قاره می‌شود، با توجه به اینکه هوش مصنوعی چقدر برای دفاع حیاتی شده است، می‌تواند فرصتی برای سازندگان تراشه آن نیز باشد. برای بهره‌برداری کامل از این روندها، رهبران اروپایی باید با مشارکت‌های عمیق‌تر، نقاط قوت صنعت تراشه را تقویت کنند، نه با تلاش بیهوده برای خودکفایی.
بزرگترین مشکل صنعت تراشه اروپا، توسعه کند اکوسیستم هوش مصنوعی این قاره است. هوش مصنوعی به عامل اصلی رشد تقاضای تراشه تبدیل شده است: مراکز داده برای تأمین آموزش هوش مصنوعی به تراشه نیاز دارند و دستگاه‌هایی مانند تلفن، لپ‌تاپ و اتومبیل برای اجرای هوش مصنوعی به تراشه نیاز دارند. با این حال، شرکت‌های هوش مصنوعی اروپایی بازیگران کوچکی در صنعت جهانی هستند و مراکز داده کمتری در اروپا نسبت به سایر مناطق ساخته می‌شود. مگر اینکه شرکت‌های تراشه اروپایی سهم بیشتری در زنجیره‌های تأمین جهانی هوش مصنوعی داشته باشند، سهم بازار آنها کاهش خواهد یافت.
شرکت‌های اروپایی که ابزار و مواد مورد نیاز سازندگان پیشرو تراشه آسیایی را تأمین می‌کنند، از رونق هوش مصنوعی بهره‌مند می‌شوند. اما با تمرکز اکوسیستم هوش مصنوعی در ایالات متحده آمریکا و چین، صنعت تراشه اروپا برای جذب استعدادها، جذب سرمایه خطرپذیر یا پیش‌بینی روندهای فناوری با مشکل مواجه است. اروپا با تمرکز بیشتر بر تنظیم مقررات هوش مصنوعی به جای استقرار آن، در معرض خطر عقب ماندن قرار دارد. انویدیا، یک شرکت آمریکایی که تراشه‌های هوش مصنوعی تولید می‌کند، ۳۰ درصد بیشتر از کل بازار سهام آلمان ارزش دارد. اگر کارآفرینان اروپایی به جای خانه، به ساخت شرکت‌های هوش مصنوعی خود در کالیفرنیا ادامه دهند، سازندگان و طراحان تراشه اروپایی نیز ضرر خواهند کرد. شرکت‌های زنجیره تأمین هوش مصنوعی وقتی با هم متحد می‌شوند، همانطور که در سیلیکون ولی شده‌اند، سود می‌برند.
اروپا تخصص قابل توجهی برای کمک به زنجیره‌های تأمین هوش مصنوعی دارد. آرم، یک شرکت بریتانیایی، مالکیت معنوی و دانش فنی را برای طراحان تراشه هوش مصنوعی در سراسر جهان طراحی و مجوز می‌دهد. هلند قابلیت‌های منحصر به فردی در فوتونیک دارد، فناوری‌ای که برای تسریع ارتباطات بین تراشه‌های هوش مصنوعی استفاده می‌شود. مؤسسه تحقیقاتی بلژیکی IMEC فناوری‌های نسل بعدی را ابداع می‌کند که امکان تولید تراشه‌های پردازنده هوش مصنوعی پیشرفته‌تر را در سراسر جهان فراهم می‌کند. اروپا نیازی به تولید پردازنده‌های هوش مصنوعی پیشرفته ندارد، تجارتی که امروزه تایوان تقریباً در انحصار خود دارد. اما باید اطمینان حاصل کند که اکوسیستم نیمه‌هادی و فناوری گسترده‌تر آن با سایر مناطق رقابتی باقی می‌ماند.
کانتیننتال اعلام کرد که در حال ایجاد واحدی برای طراحی تراشه‌هایی برای فروش به شرکت‌های خودروسازی است که خودروهایی با حسگرهای پیشرفته، قابلیت‌های ارتباطی و هوش مصنوعی را در خودروها تعبیه می‌کنند
این بدان معناست که دولت‌ها و شرکت‌های اروپایی باید توسعه هوش مصنوعی را بپذیرند. صنایعی با قدمت چند صد ساله مانند خودروسازی، برای حفظ رقابت‌پذیری خود باید به سرعت فناوری پیشرفته را به کار گیرند. کانتیننتال، تولیدکننده قطعات خودرو در اروپا، در ماه ژوئن اعلام کرد که در حال ایجاد واحدی برای طراحی تراشه‌هایی برای فروش به شرکت‌های خودروسازی است که خودروهایی با حسگرهای پیشرفته، قابلیت‌های ارتباطی و هوش مصنوعی را در خودروها تعبیه می‌کنند. پیرلی، تولیدکننده تایر ایتالیایی، در حال حاضر تراشه‌هایی را در تایرها قرار می‌دهد تا داده‌های خودرو را جمع‌آوری کند. شرکت‌هایی که تجهیزات صنعتی، تجهیزات پزشکی، قطعات هوانوردی و ربات‌ها را می‌سازند، همگی به سخت‌افزار نیمه‌هادی تخصصی نیاز دارند. هرچه صنایع اروپایی سریع‌تر قابلیت‌های هوش مصنوعی را به کار گیرند، تقاضا برای تراشه‌های اروپایی بیشتر خواهد شد.
کاهش تراشه‌ها در قاره سبز
تقاضای داخلی محدود برای تراشه‌ها و خدمات هوش مصنوعی تنها نیرویی نیست که سازندگان تراشه اروپا را عقب نگه می‌دارد. آنها همچنین با رقابت شدیدی از سوی چین روبرو هستند. به دلیل محدودیت‌های صادراتی ایالات متحده، هلند و ژاپن، تولیدکنندگان تراشه چینی نمی‌توانند به ابزارهایی که برای تولید آسان تراشه‌های پیشرفته نیاز دارند، دسترسی پیدا کنند. اما آنها هیچ مانعی برای خرید تجهیزات برای ساخت نسخه‌های کمتر پیشرفته ندارند. چین برای تولید این تراشه‌های بنیادی، نوعی که شرکت‌های اروپایی نیز تمایل به تولید آن دارند، سرمایه‌گذاری زیادی کرده است.
یارانه‌های پکن برای صنعت نیمه‌هادی خود، رقابت را برای شرکت‌های اروپایی دشوار می‌کند. دولت چین همچنین شرکت‌های صنعتی چینی را تشویق و در برخی موارد ملزم می‌کند که خرید قطعات از تأمین‌کنندگان خارجی را متوقف کنند. به عنوان مثال، پکن خودروسازان چینی را تا سال ۲۰۲۷ به استفاده از تراشه‌های ۱۰۰ درصد داخلی سوق داده است. این امر به ویژه برای تولیدکنندگان تراشه اروپایی که در نیمه‌هادی‌های خودرو تخصص دارند، مضر است.
تنها راهی که تولیدکنندگان اروپایی می‌توانند موقعیت خود را در بازار چین حفظ کنند، حفظ برتری فناوری است. در یک دنیای ایده‌آل، اروپا همچنین با ایالات متحده آمریکا و ژاپن همکاری می‌کند تا پکن را برای کاهش یارانه‌ها و موانع تجاری خود تحت فشار قرار دهد. اما اگر این تلاش شکست بخورد – که احتمالاً شکست خواهد خورد – اروپا باید دسترسی به بازار را برای شرکت‌های چینی که از یارانه‌های ناعادلانه سود می‌برند، محدود کند.
ایالات متحده آمریکا باید شریک طبیعی اروپا هم در ساخت هوش مصنوعی و هم در ایستادگی در برابر یارانه‌های چین باشد. در عوض، دولت ترامپ با تهدید به اعمال تعرفه‌هایی که دسترسی آنها به بازار ایالات متحده آمریکا را محدود می‌کند، برای صنعت تراشه این قاره دردسر ایجاد می‌کند. با این حال، هنوز فرصتی برای همکاری با واشنگتن وجود دارد. دولت ترامپ صادرات فناوری هوش مصنوعی ایالات متحده را به عنوان یکی از اهداف اصلی سیاست خود قرار داده است. اروپا هوشمندانه از زیرساخت‌های مرکز داده ایالات متحده برای پذیرش سریع‌تر هوش مصنوعی استقبال خواهد کرد.
یک نقطه روشن برای شرکت‌های نیمه‌هادی اروپایی وجود دارد: دولت‌های این قاره میلیاردها دلار را برای جلوگیری از تجاوز روسیه به صنایع دفاعی خود سرازیر می‌کنند. ارتش‌های اروپایی به طیف گسترده‌ای از تراشه‌ها، از جمله برای سیستم‌های خودمختار که به مقادیر زیادی حسگر، تراشه‌های ارتباطی و پردازنده‌های هوش مصنوعی نیاز دارند، نیاز خواهند داشت. تراشه‌ها توانایی اروپا را برای «جنگ از طریق ابر» – یعنی استفاده از محاسبات ابری برای به اشتراک گذاشتن و پردازش انبوه اطلاعات – تقویت می‌کنند. جنگ در اوکراین نگاهی اجمالی به آینده درگیری‌ها ارائه می‌دهد. هر دو طرف مقادیر عظیمی از داده‌ها را جمع‌آوری می‌کنند که در ابرها جذب می‌شوند، تقریباً بلافاصله توسط ابزارهای هوش مصنوعی تجزیه می‌شوند و سپس در زمان واقعی به عنوان اطلاعات عملی، تصمیمات عملیاتی یا داده‌هایی برای هدف‌گیری توزیع می‌شوند که می‌توانند به واحدهای شلیک پراکنده در سراسر میدان نبرد ارسال شوند.
اروپا تنها در صورتی می‌تواند در جنگ‌های آینده بجنگد که بتواند تراشه‌های پیشرفته را از شرکای مورد اعتماد خود به دست آورد یا آنها را به تنهایی بسازد
اروپا تنها در صورتی می‌تواند در جنگ‌های آینده بجنگد که بتواند تراشه‌های پیشرفته را از شرکای مورد اعتماد خود به دست آورد یا آنها را به تنهایی بسازد. برای ادغام این قابلیت‌ها، از جمله سیستم‌های محاسبات ابری قابل تعامل، به سخت‌افزار و نرم‌افزار نیاز دارد و برای توسعه و ارائه این قابلیت‌ها به پایگاه وسیع‌تری از استعدادها نیاز دارد.
بزرگترین دشمن اروپا، روسیه، در حال حاضر در این نوع جنگ به خوبی مهارت دارد و بیش از سه سال است که در آن جنگیده است و چین با مشاهده ارتش روسیه در اوکراین و ارائه لوازم الکترونیکی و ماشین‌آلات مورد نیاز مسکو برای تلاش‌های جنگی‌اش، تجربه ارزشمندی کسب کرده است.
سیاست‌گذاران اروپایی هنوز به بزرگی چالش پیش روی صنعت تراشه‌سازی خود یا خطرات ناشی از اشتباه در آن پی نبرده‌اند. عواقب آن فقط تجاری نیست: دفاع این قاره به یک اکوسیستم نیمه‌هادی توانمندتر نیاز دارد. در بحث بر سر به‌روزرسانی قانون تراشه‌های ۲۰۲۳، یک ائتلاف جدید به رهبری هلند به درستی در تلاش است تا هدف این قانون مبنی بر دو برابر کردن تولید را کنار بگذارد و در عوض بر بهبود محیط اروپا برای تحقیق و توسعه و رشد کسب‌وکار تمرکز کند. با این حال، اروپا هنوز به یک برنامه واضح‌تر نیاز دارد تا اطمینان حاصل کند که رونق هزینه‌های دفاعی و تلاش‌هایش برای احیای صنعت تراشه‌سازی خود هماهنگ‌تر است.
برخی از سیاستمداران اروپایی فکر می‌کنند که استقلال استراتژیک به معنای تنها عمل کردن است، اما برای رقابت، تولیدکنندگان تراشه در این قاره به ارتباطات عمیق‌تری با شرکت‌های کشورهای متحد نیاز دارند. ایالات متحده آمریکا به شریکی آزاردهنده برای صنایع و رهبران سیاسی اروپا تبدیل شده است، با این حال صنایع اروپایی به دسترسی به بازار آمریکا و فناوری‌های پیشرو هوش مصنوعی ایالات متحده نیاز دارند. واشنگتن به نوبه خود، از کمک اروپا برای کاهش وابستگی به آسیا برای زنجیره‌های تأمین فناوری خود بهره‌مند خواهد شد. در حالی که اروپا تلاش می‌کند بخش تراشه خود را احیا کند و پایگاه دفاعی خود را بازسازی کند، ایالات متحده آمریکا همچنان یک شریک ضروری است.
مخاطب گرامی، ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر فوق در بخش ثبت دیدگاه، موجب امتنان است.
ع
