در روز آخر سفر و در ادامه پیاده روی در مرکز شهر، به بازار مرکزی کوالالامپور رسیدیم . این بازار، محلی برای رفع نیازهای معدن چیان بوده که اولین ساکنان کوالالامپور در قرن نوزدهم بوده اند و الان به عنوان محل عرضه محصولات فرهنگی و صنایع دستی استفاده می شود.
حالا که سفرنامه به موضوع بازار رسید، بد نیست اشاره کنم که مالزی یک کشور نفت خیز است وهمچنین بخش عمده ای از روغن پالم و لاستیک طبیعی (لاتکس) جهان در مالزی تولید می شود.
لاستیک طبیعی که از صمغ درخت کائوچو(لاتکس) به دست می آید رقیب عمده لاستیک های مصنوعی در جهان است.
با وجود درآمدهای ناشی از موارد گفته شده، بزرگترین کالای صادراتی این کشور، نه مواد خام بلکه ماشین ها و محصولات الکترونیکی است.
همچنین این کشور درآمد بالایی از صنعت گردشگری دارد.
بعد از دیدن قدیمی ترین معبد هندو و چینی کوالالامپور، حالا نوبت مسجد جامع شهر( یا به قول مالایی ها مسجد جامک) بود که از قدیمی ترین مساجد شهر است. جالب است که این مسجد توسط یک معمار انگلیسی و شبیه به مساجد شمال هند و از آجر قرمز و مرمر ساخته شده است.
مسجد بسیار زیبا و تمیز بود و گنبد و مناره های باشکوهی داشت.
در مالزی، اسلام بیش از آن یک دستورالعمل دینی باشد، یک عامل هویت ساز و وجه تمایز مالایی ها به عنوان بومیان اصلی در مقایسه با مهاجران چینی تبار و …، محسوب می شود و به همین دلیل دولت مالزی سعی کرده است تا مظاهر اسلامی در معماری شهرها و… بارز باشد.
بالاخره سفر مالزی هم بعد از هشت روز، به پایان رسید و موقع رفتن به فرودگاه شد ولی خاطرات مالزی با آن تنوع اقوام و مذاهبش مثل طعم یک سالاد هفت رنگ در یاد ما تا مدت ها باقی ماند.
فکر میکنم مهمترین اثر آشنایی با این تنوع فرهنگی و مذهبی افزایش مدارا و احترام به عقاید و افکار دیگران است و امیدوارم توانسته باشم این حس را به شما هم منتقل کنم.
اگر این مطالب برای شما مفید بوده، آن را به دیگران هم معرفی کنید.
بازار مرکزی کوالالامپور
مسجد جامک
اقتصاددان منتظر نظرات و پیشنهادات و راه حل های سازنده شما سروران در دیدگاه ها می باشد.
ع
