دکتر حسن خسروی. مدرس دانشگاه و متخصص امور برنامه و بودجه کشور و مؤلف کتاب روابط عمومی و ارتباطات و عضو شورای سردبیری با درج یادداشتی در اقتصاددان نوشت : وقتی در یک خیابان طولانی رانندگی میکنید ، احتمالا با دست اندازهایی مواجه میشوید که از روی بعضی شان راحت عبور میکنید و از روی بعضی دیگر، خیلی سخت و مجبورید که واقعا از سرعت خود بکاهید. جاده زندگی هم کم و بیش همینجور است،پر از دست اندازهای ریز و درشت که خواه ناخواه جلوی شما ظاهر می‌شوند و دقیقا این مهارت‌های شماست که برای مهار و مواجهه درست و عقلایی و منطقی با آنها باید در زمان مناسب بکار گرفته شوند. هر چقدر شما بیشتر آموزش دیده باشید و توانمندی‌های فردی خود را بیشتر توسعه دهید، می‌توان امیدوار بود که این دست اندازها را بهتر و با کمترین آسیب و زیان پشت سر بگذارید.
اما دست اندازهای جاده زندگی کدامند؟!؟ چند نمونه از دست اندازهای جاده زندگی عبارتند از : متلک گویی، تیکه انداختن، تحقیر کردن، سرکوفت زدن، گذشته های تلخ را یادآوری کردن، مسخره کردن، زیرآب کسی را زدن، فحش دادن و ناسزا گفتن، نفرین کردن و لعنت فرستادن، بی احترامی و بی توجهی به طرف مقابل و…
اما این دست اندازها از کجا آمده اند و چه کسی آنها را ساخته است؟ قطعا عامل وراثت در خلق و خو و شخصیت ما تأثیر خود را خوب یا بد ، کم یا زیاد خواهد داشت و هم چنین نوع و نحوه تعلیم و تربیت پدر و مادر و محیط خانواده. اما واقعا ما تا نخواهیم هیچ کس نمی‌تواند باعث خوب بودن یا بد بودن ما گردد. بنابراین ما خودمان هستیم که بر سرنوشت خویش تاثیر داریم و میتوانیم آینده روشن یا تاریک را برای خویش رقم بزنیم. هیچ دین و آیینی و هیچ نهاد و سازمان و مدرسه ای به شما نمی‌گوید که فرد دروغ گو یا خیانتکار و یا بد اخلاقی باش. پس ما خودمان هستیم که خراب یا آباد میکنیم. دست اندازهای جاده زندگی، ساخته و پرداخته افکار و اندیشه ها و رفتار و کردار ماست. بیایید با آموزش و فراگیری صحیح و درست و به موقع و مستمر مهارت‌های زندگی، دست اندازها را از مسیر زندگی برچینیم. خواستن، توانستن است.
مخاطب گرامی، ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر فوق در بخش ثبت دیدگاه، موجب امتنان است.
ع
